içiyorum, daðýtýyorum kendimi naralar atýyorum daðlara duymuyorsun avazlarýmý ne yapayým söyle bana kendimi daðýn en tepesinden atarak kýrklara mý karýþayým?..
çareler tükendi çok bekledim seni yalnýzlýðýmý yanýma alarak elveda vakti mi kalbim teklerken gözlerde yaþ tükenirken gidiyorum sonsuzluðun meçhullerine!..
bir sandýk dolusu hatýralar býraktým þiirler, hikayeler yazmýþtým sana bir de sýrlar bul onlarý; oku bir gece vakti yýldýzlar aðlasýn deniz kabarsýn yakamozlar boðulsun okyanus derinliklerinde!
iþte gidiyorum dönüþü olmayan yollarda kayboluyorum son kez dönüp ardýma bakýyorum senden ne bir iz, ne bir ses anladým ki; yok olmayý hak etmiþim duyarsan öldüðümü sakýn ha aðlama sadece zarif gülüþlerin mezarýmda ýþýsýn...
Zafer Direniþ ...
elveda canýmýn içi... :(
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.