PAPATYA GÜLÜŞLERİNDEN ÖPEYİM!..

tarihin iz düþümlerine býraktým senli hatýralarý
mehtabý izlediðimiz daðlar yaslý, dumanlý
yosun tutmuþ gözlerimde asi isyan gezinir
alev topu yüreðim sensizliðe yas tutar
yanýk türkülerde sana akan gönlüm susar
hala gamzelerimde saklanýr bal kaymak buselerin
arþýn arþýn tepelerden savrulur kýrýlgan düþlerim...

güneþ kavruðu yanaklarýn dokunur hislerime
esersin içimde gelincik nazýnda
tatlý bir meltem olursun sevda ikliminde
en meczup hallerimle koþarým çiçekli kýrlara
avazýmýn son raddesinde titretirim gök kubbeyi
Tanrý daðlarýndan siületin sýcacýk koynuma akar
nice mevsimler bekledim, gelmeyiþine sabrým taþar!..

Orhun ýrmaðýnda dolanýrým ben avare yalnýzlýðýmla
haydi çýkýp gel, dokun sevdamýn bam teline
gün aðarmadan, hasret bülbülleri þakýmadan
seni bekleyen gönlümün tahtýna mavice kuruluver
bahar gülleri açtýr bana sonbahar güzlerinden
ne olur geçen yýllarýn kýþlarýný kollarýnda sonlandýrayým
ay ve yýldýzlar altýnda papaya gülüþlerinden öpeyim!..

Zafer Direniþ
...

Menekþem, papatyam diye sevdiðim...

Tablo: Ressam, yazar ve þair hocamýz sayýn Gültekin Özcan hocamýza aittir. Teþekkür ederim hocam.

Sosyal Medyada Paylaşın: