yaralarını kül ile sardı...

bir ala gözlünün
hikayesiydi
zaman
fuzuliceydi sevdalar
karacaydý
özlemler
dertliceydi
þiirler...



dardý vakit
her zamankinden
daha dar..

gün erken inmiþti
aðaçlara
aðaçlar yandý
kavruldu
gün erken inmiþti
sokaklara
caddelere
bulvarlara..
insanlar
hiç konuþmadan
hiç gülümsemeden
düðümleyip
boðazýndakileri
önce kapýlarýný açtýlar
ardýndan
usulca kapattýlar...

yaralarýný
külle sardý bir kadýn...

yaralarýný külle sardý....

yüreðindeki umut
kanatlanýp uçmuþtu
çoktan
yitirmiþti
gözlerindeki feri
üþümüþtü
iliklerine
dek
yanmýþtý
kül olana

kapýnýn eþiðinde durdu
gelmelere de çok uzaktý
gitmelere de...


yaralarýný gün ile
sardý kadýn
yaralarýný gün ile sardý...


bir ala gözlünün
hikayesiydi
zaman
fuzuliceydi sevdalar
karacaydý
özlemler
dertliceydi
þiirler...

yaralarýný
tuz ile sardý bir kadýn
yaralarýný tuz ile sardý...



birkaç fesleðen yapraðýný
ezdi parmaklarýyla
yemyeþildi
anýsý
kokladý fesleðeni
kýpkýzýl bir temmuz gecesi kokuyordu

yaralarý
yadigarýydý yarýnýn
kanardý
zaman içre
sessizce
ve
içten içe..

yaralarýný su ile sardý
bir kadýn

yaralarýný su ile sardý...


03/07/2022
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: