Bu neyin kaprisi bilmiyorum Ben kendimden çaldýðým ömrü verdim Kýzmak istemiyorum sana Suçlarýn en büyüðü bende Sana deli divane tutulmam dý Demiþtin ya Deðersizliðime deðer verirmisin Sen farkýnda deðilsin galiba Ben sana deðerlerin en kutsalýný Sevginin en yücesini verdim
Tek bir sözünle Herkesi kendime cephe aldým O yapmacýk gülüþünle boðuldum Unutmadým Gece vaktiydi düþmüþtün yüregime Özleme dem vurmuþtun Gündüzlerim gözlerindeydi güneþim gülüþünde Buselerinde erirdi zavallý yüreðim
Neyse boþver Sen doðru bildiðin yollarda git Ama þunu da ufacýk beynine sok Gittiðin yol,yol deðil Dönme bir daha,göm beni mazine Mutlu ol,sensiz ölmüþüm düþünme Dönüpte bakma arkana Bende açtýðýn yaralar kapanmaz Beklenildiðin o limanda olmayacaðým
Nereye baksam Senden kalma izler karþýlýyor beni Hepsinden bir parça azýk oluyor katýksýz sevdama Oysa ki acýlarý benim acýlarýmdý Gözyaþýn benim feryadým dý Sen bunu bile idrak edemedin Bir adým öteye gidemedin Dudaklarýnda kesiliyor nefesim derdin Nefesinle bana can veriyorsun derdin Sahte sözler,gülen gözler yalanmýþ Þimdi yasakladým herþeyi kendime Yarýnlara,geleceðe mahsus bakýþlarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.