GELSENE

Özlemin sardý dört yanýmý.
Sensin hergün bu canýn meramý.
Ben kalbinde tutuklu kalmýþým.
Ey gönlümün gökkuþaðý.

Gelsene,ey gözümün nuru.
Hayalin gitmiyor,gözlerimin önünden.
Sen diye bölüyorum her seste uykumu.
Gel artýk kurtar beni bu özlemin pençesinden.

Saatler hep seni hasret geçiyor.
Bir gül misali bu beden soluyor.
Kuruyorum dalýndan düþmüþ yaprak gibi.
Gelsene,bu sevinci bana yaþatsana be sevgili.

Gelsene ey sevgili.
Kuruyan dallarým yeþersin tek tek.
Gelsen artýk açsýn çiçeklerim rengarenk.
Gelsene,ilkbaharýn verdiði coþku gibi.
Kaldýr elemi ,kederi,
Kuþatsýn geliþin neþe ile sinemi.
Ayten Demirel

Sosyal Medyada Paylaşın: