AŞKIN BOYNU BÜKÜLDÜ

Yýllarca görmesem de silindi sanma yüzün,
Gönlümde birikenler gözlerimden döküldü.
Aþkýn siyahý mýydý yüzüme vuran hüzün,
Tutulmayan yeminler ilmek ilmek söküldü.

Heybeme gizlediðim acýyý senden aldým.
Özlemin bitmediði yiten düþlere daldým.
Yasalar rafa kalkmýþ, sende tutuklu kaldým.
Tirþe gözlüm hayâlin hep karþýma dikildi.

Sinemdeki ateþtin, kalbimin potasýydýn,
Rüzgârda yelken açan sevdamýn rotasýydýn.
Hicranla buluþturan bir veda notasýydýn,
Gam yükünün çilesi sinem üste çöküldü.

Sýðdýrmadýn gönlüne, aþk kaç metre kareydi?
Hazan mý sarmaladý, yürek pare pareydi?
Ruhumdaki acýya hangi ilaç çareydi?
Sözün ýssýz koynunda, aþkýn boynu büküldü.

Öznur KARAMAN cemre2

Sosyal Medyada Paylaşın: