SERABIN SERANATI
Göç bir yazgýdýr artýk gözlerimize yerleþen
Þah damarýmda saklýyorum AÞKINI
Akmakta direnen kaným,
Senin rengini taþýyor þimdi.
Sessizliðin çýðlýklarý ile uyanýyor damarlarým.
Sonra,
Serabýn serenatýyla dans ediyorum.
Uzaklardaki bakýþým yaðmalanýyor.
Gökyüzünden misafirim,hüzündür artýk.
Çanlar AÞK’a çalýyor.
Elpençeyim günahlarým karþýsýnda.
Korkuyorum,
Ayýn þavkýnda gizli kalmýþ resminden.
Korkuyorum,
Yaðmura misafir isminden.
Efsunlu bir tadý var bakýþlarýnýn,
Bulutlar üzülüyor,sen özleniyorusun SEVGÝLÝ.
Þimdi esaretimin þafaðýndayým.
Nereden bilebilirdim ki,
Ölüm göz kýrpacaktý bana...
Gözlerini benden kaçýrdýðýn gün,
Türküleri vurulmuþ çocuklar,karaþýn bakýþýný topluyorlardý.
Ben susuyordum AÞK seanslarýnda,
Sen ruhumun dara çekilmesine alkýþ tutuyordun.
En cilveli haliyle dans esiyor artýk yapraklar,
Ve sonra gülüþüm kurþunlanýyordu SEVGÝLÝ...
Mehmet SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.