O YARDAN GELİR
Yüzümde gülücük kaldýysa benim,
Geçmiþte yaþanmýþ,sevdadan gelir.
Neden hep yaþlýdýr,gözlerim benim,
Bu aþk’ta yaþanan hüsran’dan gelir.
Saatler mi durdu,zaman akmýyor,
Geceler uzuyor,seher çýkmýyor,
Sanki küskün güneþ,yüze bakmýyor,
Ruhumun azabý,zamandan gelir.
Gönül zora düþse,sözünden dönmez,
Bir ateþtir mazi,yanar da sönmez,
Andýkça geçmiþi,yüzüm hiç gülmez,
Bana atfedilen,bühtan’dan gelir.
Sükûta esirdir divane gönlüm,
Acýyý aþ edip,piþirir elim !
Hazindir sözcükler,düþürür dilim,
Ömrümün makamý,hüzzâm’dan gelir.
Yine de bitecek,bu uzun gece,
Dilimde dizildi hüzünlü hece,
Gözümden süzülen göyaþým ince,
Ömrümde sürgiden,hazan’dan gelir.
Bir sevda uðrunda,nar’lardayým ben,
Cehennem koynunda,har’lardayým ben,
Azrail kapýmda,zorlardayým ben,
Gönlümün yangýný,o yardan gelir.
Tuðal KÖSEMEN
29.Haziran.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.