KÖYÜMÜ ÖZLEDİM

Senden ayrýlalý elli yýl oldu
Gidip de birkaç gün kalayým dedim
Çocuklar büyüdü yabancý oldu
Baba ocaðýna salayým dedim

Buðdaylar olunca firik üterdim
Tüfekle, köpekle ava giderdim
Ýlkbaharda, yazda kuzu güderdim
Dereye götürüp sulayým dedim

Höllük topraðýný anam elerdi
Kavurur sýcakken bebek belerdi
Dizinde sallayýp ninni söylerdi
Anama bir beþik alayým dedim

Buðdayý kaynatýr hedik sererdik
Harmanda babamla döven sürerdik
Sapý, saman yapar hazza ererdik
Gözerle buðdayý eleyim dedim

Süslerdik koçlarý katým zamaný
Çetenle çekerdik eve samaný
Ayýrt etmezdik biz kýzla, oðlaný
Yýllar önce bir tek balayým dedim

Yarendik misafir gelen insana
Ýkramlar ederdik korduk sahana
Köyümü deðiþmem koca cihana
Sýlamda sevinip, güleyim dedim

Yufkayý sararak dürüm alýrken
Baðlarýnda gece üzüm yolarken
Bahçede bostana gever çalarken
Yabancý otlarý yolayým dedim

Yataðý, hasýra serer yatardýk
Her sene damlara çorak atardýk
Kýrklýk ile keçi, koyun kýrkardýk
Onlara yardýmcý olayým dedim

Sayarak çinikle buðday ölçünce
Çalýþýp, garahýp suyu içince
Gün boyu týrpanla yonca biçince
Dinlenip, terimi sileyim derim

Gece bað beklerdim çocuk yaþýmda
Tabancam dururdu yaný baþýmda
Bazen vuramazdým ilk atýþýmda
Gez, göz, arpacýk ne bileyim dedim

Hevenkte domates, üzüm dururdu
Düðünlerde davul zurna vururdu
Genç kýzlar ýstarda halý dokurdu
Bakýp, birkaç ilmek ulayým dedim

Çocukluk çaðýmý arar dururum
Türkmen obasýný tarar dururum
Tanýyan herkese sorar dururum
Arayýp, kendimi bulayým dedim

Ömürlü Aksoy- Kayseri
16 Aralýk 2006  Þiir kitabýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın: