Ey Ýstanbul! Ülkemin derdini sýrtlanmýþsýn. Ey halkým! Sen bu yaþam yangýnýnda yanmýþsýn. Belli ki davul sesi güzel gitmiþ uzaða Ýstanbul’un topraðý taþý altýn sanmýþsýn
Ürünler yok oldukça kuraklýktan doludan Bunaldý emekçiler ekonomik tablodan Topraklar bölündükçe evlatlar arasýnda Büyük bir göç baþladý yoksul Anadolu’dan
Yedi tepeli þehir, kýyýn sayýsýz burun Kalabalýk yýðýný sýrtýndaki kamburun Zengin fakir arasý olmuþ derin uçurum Durdurun bu devasa göçü artýk durdurun
Dolmuþta, otobüste insanlar týklým týklým Gemilerde uykusuz bedenler sýrda saklým Sahilleri villalar iþgal etmiþ dururken Yaþanmaz bu þehir de yaþanmaz diyor aklým
Gece sabaha kadar eðlenirken boðazýn Dertli bir Anadolu çalýp duruyor sazýn Yorgun bir sessizliðin yaþanýr varoþlarda Kýþlarýn cep yakarken yoksul titretir yazýn
Emeði emekçiye misli ile satan var Rant peþinde koþarak malýna mal katan var Kazanan senmiþ gibi kaybeden sen olursun Buhranlarýný senin sýrtýndan atlatan var
Ekmek kavgalarýnýn yoðun olduðu þehir Üç tarafýný sarmýþ mavi atlastan bahir Duy artýk Coþari’nin sesini duy Ýstanbul Az gelir dertlerini anlatmaya bu þiir
25.05.2022/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.