Kül ile örülmüþ duvar gibiyken Seni rüzgar Seni ýrmak Seni yaðmur diye sevdim.
Sarý tütün gibi tel tel Kýyýp aþkýn býçaðýyla Sardým kalbimi, Efkarlý bir nefesine karýþýp Dudaklarýn arasýndan Tütsün istedim Ama öyle uzaksýn ki Özleminin ateþiyle Kalbimi tellendirip Ciðerimi zehirledim.
Bir mürekkep damlasý Gibi daðýldý gönlüm Gövdende göl gibi duran Kalbinin sularýnda.
Þu ekmek kýrýntýsý halimle Seni serçem diye sevdim.
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.