Bir kere doðdum
Bin kere öldüm
Karným tokken
Ne þýmardým ne de güldüm
Düþenin dostu
Biçarenin çaresi oldum
Sevinenle sevindim
Üzülen le saç baþ yoldum
Aç yorgun kalplere þifa
Dertlilere deva oldum
Ayýrmadým hiç Ýnsanlarda
Renkleri dinleri ýrklarý
Ama göðsümü kan içinde býraktý hep
kalbimin kýrýklarý…
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.