Yandýðýný bilmezmiþ volkanlar Ben seni sevdim de yandým be Adam Baþým göðe ererdi seninle Sandým Sandým da kandým be Adam..
Yokluðunun içine bin bir hasret koyup Yarýna üzülüp, dünle avunup Bir hülya sanýp, düþlere gark olup Gitmezsin sandým, Sandým da inandým be Adam..
Ýnancýma sürüp de koca bir leke Günahsýz Kalbimi itip de cehenneme Bir parçacýk canýmý alýp söküp gidipte Kýyamazsýn sandým Sandým da kandým be Adam..
Vay benim emeklerim diye dövündüm Tükendi senden yana kalmadý umudum Gayrý iflak olmaz yýkýldý gönül yurdum Döner bir gün sandým Sandým da öldüm be Adam..
#ÜnzileÞanlý #Kelimeleri_olan_kadin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünzile Şanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.