Kalem sevdam
Gönüllü yigidim
Nice kalem kușanmýșlýgým var kelimenin siperin de..
Zýrhýmý kelimelerden kurup
Doru atlar da dört nala
Koþtum gecelerden sabahlara
Yorgun argýn nice methiyeler düzdüm
Kalbi yaralý kuþlara..
Acý acý çoðaldým
Büyüdüm büyüttüm
Cocuk yanýmý
Kanatarak dilimi
Mürekkebine döküldüm aþkýn
Köprüler kurdum dize dize
Geçit vermedim
Kalemsiz, kitapsýzlara
Kalemin saðýnda
Nefer gibi dik durdum..
Ýþçisiyim terleyen alnýmýn.
Yazgýsý biçilmiþ, yükü vurulmuþ,
Kan revan yollara düþmüþ
Ýki hece yanyana gelsin diye
Geçit vermeyen daðlarý oymuþum..
Baðýr çaðýr suskunluklarýmý
Bir çýrpýda býrakmýþým
O dem olmuþ satýrlara
Gizemin de yalnýzlýðýmýn
Müptela bir aþk býrakmýþým
Çekmiþim kalemimi kýnýndan
Baþ üstünde akýl
Kalp üstünde satýr
Kalmamýþ
Çizmiþim üstünü sayfalarca
Canýmý her yakanýn..
Kalemden kaleler inþa etmiþim
Savunmasýzlýðýma
Dört duvar germiþ yek baþýna
Ýnzivayi kendine hak görmüþ
Çelebiyim kalemi her kușandýðým da..
Harlayýp Harlayýp ruhumu
Kerelerce þiire attým
Söndüremedi sayfalar
Ruhumdaki yangýnýmý..
Bezmedi kalemim
Bu savaþýn galibi olmadý ..
Susturmayýn !!
Susturmayý beni
Kalem aþkýna!! ..
#ÜnzileÞanlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.