YILKILAR

Yýlkýlar geçiyor ovadan.
Tutsak insanlýða inat.
Kimi al, kimisi doru ya da kýr.
Kimisi göz kamaþtýran bir bakýr.
Baþlarý önde ve maðrur.

Yýlkýlar geçiyor Anadolu’dan.
Tam alnýnda beyaz bir niþanesi,
Kuyruðu topuklarna uzanan,
Tüyleri aydýnlýk ve parlak,.
Yeleleri aslan yelesi
Ergen kýz gözlü yýlkýlar.

Yýlkýlar yaþýyor yaz, kýþ ve baharda.
Karakýþýn zemheri ayazýnda.
Mayýsýn diz boyu çayýrlarýnda
Her akþamüstü güneþe karþý koþan yýlkýlar.
Spil daðýnda, Afyon’un Karaca yaylasýnda.
Ve
At sesleri yankýlanýr Sultan sazlýðýnda.

Cesaretsiz, korkak ve hain,
Kurt sürülerinin iþtahý kabarmýþ.
Muþ ovasýnýn puslu havalarýnda.
Hele bir saldýradursunlar
Korkak ve hain kurtlar.
En ufak bir korku bilmeyen
Ýri aygýrlar, bulut gözlü kýsraklar.
Alimallah dar ederler de ovayý, Kaçacak yer bulamaz pusucu kurtlar.

Vay gardaþým vay!
Bahtý kara yurdumda,
Güneþe koþan yaðýz atlar var.
Tüyleri parlak ve gür.
Her biri Dadaloðlu ki;
Padiþah fermaný kâr etmez.
Onlar daðlarda, ovalarda mutlu ve özgür.

Ömər Yalçýn
25/06/2022











Sosyal Medyada Paylaşın: