SEN BANA GÜLÜŞÜNDEN VER
Ýklim deðiþtiren,
Esintiler var sesinde.
Bir çöl sýcaðýnda,
Yüreðimi serinleten sözlerin,
Kýyýlarýma vuruyor.
Güneþ usul usul batarken,
Gözlerin doðuyor.
Ve gece sakin bir renk oluyor,
Gözlerinde.
Hadi gel
Sen bana Gülüþünden Ver
Ben sana ömrümden
Güneþe mi bulandýn
Gün batýmý kýzýllýðý var
Teninde.
Gülüþünü gördüm açan gülde.
Hadi gel,
Sen bana Gülüþünden ver,
Ben sana ömrümden...
Dans eden kelebekler,
Bir þimal rüzgarý,
Efsunlu gülüþler,
Cennet iklimli bakýþlar,
Güneþ alev alev saçlarýnda,
Hadi gel
Sen bana Gülüþünden Ver
Ben sana ömrümden
Gamzelerin gitgide çoðalýyor,
Kayboluyorum sende.
Yýldýz kayan bir gecede,
Gül dudaklarýn gülünce,
Bir gül bahçesine dönüyor,
bu sahil.
Hadi gel,
Sen bana Gülüþünden ver,
Ben sana ömrümden...
Gözlerim kapalý derin hülyalar,
Birbirini avutur aþina yaralar,
Menekþeler güller papatyalar,
Sýralanýr peþinsýra,
Çiçek tarlasýna döner yüzün.
Bir gül açar gül dudaðýnda,
Bahar olur gülüþün.
Hadi gel
Sen bana gülüþünden ver
Ben sana ömrümden...
Toplasam dünyanýn,
Bütün güllerini,
Bir gülümsemen etmez.
Hadi gel,
Sen bana Gülüþünden ver,
Ben sana ömrümden.
Bir demet papatya
Göndermiþsin,
Bunlarý gülüþünden
Topladýðýn besbelli.
Hadi gel,
Sen bana gülüþünden ver,
Ben sana ömrümden...
Ýstedikleri kadar anlatsýnlar
her doðan günün
Aydýnlýk olduðunu
Sen gittin ya
bir daha güneþ doðmadý
Sen gittin ya
Bir daha güller açmadý
Dýþarýda zemheri bir soðuk
yüzünde yürekleri ýsýtan gülüþün
Biliyorum Gülüþünde saklýydý güneþ
Hadi gel
Sen bana Gülüþünden Ver
Ben sana ömrümden
Gün veda ederken,
Aklýmdan geçer
Sol yanýma yakýþaným.
Bir penceredeki saksý,
Bir sahildeki bank gibi
Yalnýzlýðým.
Yýldýzlar altýnda gülüþün,
Olsun yorganým.
Papatyalar açarken
Beni uyandýrýn.
Gülüþün ah o gülüþün,
Bir ömre bedel !
Hadi gel,
Sen bana gülüþünden ver,
Ben sana ömrümden...
Þükrullah Yavuzer
26.04.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrullah yavuzer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.