YİTİP GİDERKEN
Denilseydi neler gamdý, üzmüþtü caný
Sýrta da yüktü zamanla, ruhu karattý
Tam da burada dursun, isterdim zaman
Bir yol bulsaydým açýlsýn ta gerilere
Býrakmazdým bir karanlýk yaþanan güne.
Yok ama öyle bir yol, zaman hep ileri
Ya geçmiþe süngeri çekip çýkaracaðýz dersleri
Güne deðecek onlar ve sýyrýlarak hatalardan
Ya da onlara takýlýp duracaðýz hayat bir zindan.
Çarký dönmesin zamanýn boþuna
Eritmesin ruhu, aklý ne bugüne, yarýna
Arýnmalý dünkü hatalardan bu güzeldir
Ýki günü bir olanlar bizden deðildir.
Ne zaman gelir kýþý hayatýn bilinmez
Baharý, yazý yaþarken kýymeti bilinmeli
Sobaharýnda toplanýr hasatý koskoca ömrün
Aný yaþamak,yaþatmaktýr anlamý günün.
El etek çekmeden iþlerden, çok çalýþmalý
Yýllar sonrasý içindir emek, karþýlýk bulmalý
Vahlarýn faydasý yok ki, bunu düþünün
Cevvalce tarzýnda deðil, tebessümünde gücün.
Ekilen ne ise elbet biçilir hasatta
Rüzgardan beklenmez fayda, sonu fýrtýna
Bir bahçesinde dikmiþsen onun laleyi,gülü
Özü bulmuþsun hayatta ve ölümsüzlüðü.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.