VATANIM
Bir ceylana takýldý, ala gözlü ceylana gözüm
Daha birinci sýnýftým, ilk o metni okudum.
Yittim satýrlarýn arasýnda, zaten küçük çocuktum
Belki tutarým diye ardý sýra çok koþtum.
Aþtým nice daðlarý, geçtim tarla, baðlarý
Ýndim bir düz ovaya, bulamadým ceylaný
Ne güzel bakýyordu, arkamdan gel diyordu
Ufacýk ayaklarým, koþa koþa yoruldu.
Ta o zamandan beri, aþýðým topraðýna
Kuzeyinden güneyine, doðu ve batýsýna
Bir zamanlar neþeyle çalýndý o zýlgýtlar
Ustalarýn dilinde türkü, barak, bozlaklar.
Üzerinde gezdiðimden çok ötedir anlamý
O bir zeminden öte, duygularýn harmaný
Mazimden uzanandýr, yarýnaysa parolam
Aç, susuz kalýrým da, vatansýz yaþayamam.
Birileri akýttý teri, verdi uðruna caný,
Yazdý bir baþkasý da öykünü, destanýný
Okudukça mest oldum, vataným bir cennettir
Onun uðruna ölmek hem þeref hem gerektir.
Sana göz dikenleri benzetirim çalýya
Topu gelse cihanýn, yakarým bu uðurda
Ýþte o ala geyik, meðer vatanmýþ bana
Ýçime çekiyorum tarihi, hem de kana kana.
Ýlmek ilmek iþlenmiþ sevgisi yüreðimde
Büyük iþler baþarmak bana görev kendimce
Vatan sevgisidir bu, candan canandan öte
Onu yaþatmak gerek, solunan her nefeste.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.