Uzun namlulu bir silah gibi yalnýzlýk, Bir adým atsam dýþarý, göðsümden vuracak. Odamýn karanlýðýna gömsem ruhumu, Ya kalbimi, ya da zamaný durduracak.
Sinema perdesine benzer hayallerimiz, Kiminin renkli, kiminin siyah beyaz, Sýmsýký giyinsem bile aþký üstüme, Titretir ta içimi, yalnýzlýk denilen ayaz.
Boynu bükük sokak lambasýyým köþede, Üzerinden gelip geçtiðin kaldýrým taþýyým. Penceremin kenarýnda bekleyen kuþlar gibi, Yalnýzlýðýma ortak arayan, bir garip naçarým.
Ünsal Kýratlý / 11 Haziran 2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
BySon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.