GÖNÜLDEN DÜŞTÜN SEN
Ýnanýp da sözüne, nasýl da aldanmýþým
Lanet olsun bahtýma, nasýl da inanmýþým
Yanlýþlarý görmeden, doðru sanýp kanmýþým
Yalnýz gözümden deðil, gönülden de düþtün sen...
Kaderime sözüm yok, ben kendime kýzarým
Bunca yýl ellerimle mezarýmý kazarým
Sen olduðun her güne kederimi yazarým
Yalnýz gözümden deðil, gönülden de düþtün sen...
Yaralarým derindir, izi kalýr silinmez
Acýlarým bir bütün, istesem de bölünmez
Yalvarýp yakarsan da bir araya gelinmez
Yalnýz gözümden deðil, gönülden de düþtün sen...
Sanma bu ayrýlýkta, yýkýlýr da kalýrým
Ne merhamet dilerim, ne de yardým alýrým
Sevmeyi bilmeyene, saðýr, dilsiz olurum
Yalnýz gözümden deðil, gönülden de düþtün sen...
Hatice Olkuner
Üstadýn kaleminden
Baðlamam ey yâr bahtým, senin kara bahtýna,
Benden emin olmuþum,hiç güvenmem ahtýna,
Bedbaht ve divaneyim,konmam gönül tahtýna,
Yalnýz gözümden deðil,gönülden de düþtün sen...
______________________Nurettin Gülbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.