UYANIŞ
Keder deðil, insanlar deðil
Hiç bir þey deðil derdim
Resmedemem, bir ömür korkuya teslim edilmiþ
Her halttan ürk
Asla geri gelmeyecek seneler için üzül
Ýçip düþ, kinin büyür
Ýrkil ve gül
Silkin, düþün
Diri tut öfkeni, nedir gözünü kapatan büyü?
Genzin ful, kahýr yükü
Menzil pus, aðýr dün
Kalkýp yürü, zaten belin bükük
Cesaret bürür, mazaret büyük
Selamet düþüm, hesap et günü
Kefaret hüzün, mesafe düðüm
Uzak benliðe nezaket, görgü
Yüksek fütur, gecenin körü
Sýkýntýlý cibilliyete hücum eder marazi virüs
Yýkýldý mukavemet, zehirler sanki haþhaþi sürüsü
Mevcudiyetine mühür,
Üstüne atarlar mesuliyetin tümünü
Herkes suçsuz, herkes masum
Þüphe et kendinden, esaret altýnda özgürlük
Vürur edip geniþlettim görüngüyü
Tesiri kararsýzlýk, bezdirir güçsüzlük
Gerçekle temas kesilince vahamet özümü en dibe gömdü
Ýletiþimsiz büyü, hissin ölü
Direniþin kökten, ýrsi hüküm
Kaçmadým, gaflete düþtüm
Yaktým, denize döktüm külü
Açýlmadý, deþtim gönül gözünü
Zühul diye diye erteledim ömrü
Asla vazgeçmeyeceðim, arýyorum çözüm
Beynimde canlanýr gönenç bir düþ
Elbet göreceðim hüsün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.