YORULDUM

Yasalarla yasaklar belirlerken düzeni
Keþkelerle belkiler arasýnda yoruldum
Maþalarla paþalar unutunca özeni
Çakallarla tilkiler arasýnda yoruldum

Ne zaman ki huzura, topraktan evi deþtim
Gecelerin hakkýna, gönüllü mezar eþtim
Hýyarým var diyene bir avuç tuzla koþtum
Masallarla öyküler arasýnda yoruldum

Yeminlere sýrt dönüp, gereðinden caydýlar
Ýþkembeden ataný, baþlara taç saydýlar
Yalanlar söyleyerek, ihaneti yaydýlar
Algýlarla yargýlar arasýnda yoruldum

Olamazken bir kere, iþleri týkýrýnda
Canýmý adamýþken, varlýðýnýn uðrunda
Diþlerin sýkýldýðý memleketin baðrýnda
Etkilerle tepkiler arasýnda yoruldum

Günden güne huzuru kaçýrdýlar hep bana
Zamlarý füze gibi geçirdiler hep bana
Zehiri iksir diye içirdiler hep bana
Haraçlarla vergiler arasýnda yoruldum

Milletin sesi oldum, adýma ozan dendi
Gücünün yettiðince zalime kýzan dendi
Gizlenen gerçekleri, korkmadan yazan dendi
Þarkýlarla türküler arasýnda yoruldum

Þahlanýp uçsam dedim, yerimde saydýrdýlar
Huzurun adresine göçmekten caydýrdýlar
Söz gümüþse sükutu altýndan saydýrdýlar
Suskularla kuþkular arasýnda yoruldum

Þuura set çekerek, Bedir’e yönelendim
Zahire rest çekerek, ahire yönelendim
Ha bire dert çekerek, Kebir’e yönelendim
Ülkülerle dünküler arasýnda yoruldum

Mirasçýsý olunca, bedelsiz gülen yüzün
Hasmý oldum güneþin, düþmanýydým gündüzün
Buluttan umut deðil, caný kapladý hüzün
Ýlgilerle bilgiler arasýnda yoruldum

Mahlas aldým alalý, Delibal’ý kendime
Gücüm yettiði kadar, sahip çýktým andýma
Taþ koyanlar çok oldu, tekerime, jantýma
Saygýlarla, kaygýlar arasýnda yoruldum

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: