Kendimden özür diliyorum - Can YÜCEL

Kendimden özür diliyorum..
Yaþadýðým süre boyunca hep merhametimin arkasýndan yürüdüm, beklentilerimi arkada býraktým.
Kimseden bir þey beklemedim, doðrusu bu sanýyordum çünkü.
Yaþadýklarýmý yaþayamadýklarýmý içimde sakladým, sustum bastýrdým olsun dedim insanlýk bende kalsýn.
Ben en iyisini yaþatayým ki istemeye yüzüm olsun dedim.
Verdim, hep verdim karþýlýðýný alýp alamadýðýma bakmadan, aslýnda güçlü olmak deðildi istediðim, ama olmak zorundaydým ve býrakýldým.
Kendimi hep erteledim.
Kimsenin beni anlamadýðýný bildiðim halde hayatýma girenleri bana verilmiþ bir görev olarak gördüm.
Herkesi mutlu etmek zorundayým sandým.
Benimde mutlu olmam gerektiðini unutmuþum meðer..
Görevim neyse en iyisini yapmalýydým ki vicdaným rahat etmeliydi.
Birilerinin de bana karþý görevleri olduðunu hiçe saymýþým oysa…
Ne yazýk ki; Bana verilen rolleri en iyi þekilde oynarken onlarýn rollerini iyi oynayýp oynamadýðýna hiç bakmadým.
Karþýmdakilerin eksiklerini tamamlamaya çalýþýrken, onlarýn hatalarýný görmeye vaktim kalmamýþ sanki.
Beni üzmelerine bakmadan, karþýlýðýnda ne aldýðýma ne hissettiðime aldýrýþ etmeden hep verdim..
Kendimi nasýlda unutmuþum.. unutturmuþlar aslýnda.
Paramparça olmuþ kalbime, cayýr cayýr yanan içime doðrularý söylemeye çalýþan beynime, mutsuz yüzüme hep sus dedim.
Sen sus…
Kendime haksýzlýk ettim, kimseye etmediðim kadar.
Herkesi dinledim kendimi dinlemediðim kadar.
Kimse benim yüzümden mutsuz olmasýn diye, hiç bir þeyin sebebi ben olmayayým diye mutluluk oyunlarýmý oynadým..
Yetmedi yeni oyunlar buldum.
Ama bir gün bir bakmýþým ki paramparça olmuþum.
Tutunacak tek duygu býrakmamýþým kendime.
Kendimi teselli edecek tek þey yokmuþ hayatýmda.
Allak bullak olmuþum..
Kendimi aramaya çýktýðýmda yorgun, yýlgýn, bitkin bir köþede saklanýp aðlayan bir erkek çocuðu olarak buldum.
Ve ona elimi uzattým diyebildiðim tek þey GEÇTÝ, bir daha seni kimse üzemeyecek.
Þimdi senden özür diliyorum.
Seni bu kadar hiçe saydýðým için, insanlarýn seni bu kadar üzmelerine müsade ettiðim için, seni hiç bir zaman dinlemediðim için, üzerine bu kadar sorumluluk yüklediðim için, hakkýn olan bütün duygularý sana yaþatmadýðým için…
Þimdi tekrar söylüyorum.
Ýnsanlýðýndan, kalbinden, duygularýndan, çocukluðundan, hislerinden çok özür diliyorum…
Galiba ben almadan vermenin Allah’a mahsus olduðunu unutmuþum…

CAN YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın: