YORGUNUM YORGUN
Yüreðim yaralý, gözüm süzülmüþ.
Ruhuma gam çökmüþ, yorgunum yorgun.
Güneþ ýþýk saçmaz, sanki üzülmüþ.
Yere yýldýz dökmüþ, yorgunum yorgun.
Ruhumda fýrtýna, tipi, boran var.
Gamlanmýþ gözlerim, kanyaþý aðlar.
Dertlerim isyanda, böyle her bahar.
Topraðým su çekmiþ, yorgunum yorgun.
Baðýrsam sesimi, kimseler duymaz.
Avazým kýsýlmýþ, duyan anlamaz.
Bir pazara düþtüm, alan bulunmaz.
Gönlümü har yýkmýþ, yorgunum yorgun.
Dallarým kurumuþ, filiz vermiyor.
Olmamýþ yemiþim, kurtçuk girmiyor.
Herkes çekti gitti, kimse sevmiyor.
Gönül gemi yakmýþ, yorgunum yorgun.
Dadaþým ah etse, nara yakýlýr.
Ökseye tutulmuþ, koþar yýkýlýr
Söyle hangi insan dünyada kalýr.
Can bedene býkmýþ, yorgunum yorgun.
20.06.2022 Muammer KARS
Üstatlardan
Yaþadýklarýma, aklým yetmiyor
Nasýl bir hayat bu, çilem bitmiyor
Ne yapsam ne etsem, dikiþ tutmuyor
Þirazeden çýkmýþ, yorgunum yorgun....Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.