Her Mum Kendi İçine Akar
Dýþardan
Hele uzaktan bakýnca
Anlaþýlmasada
Yanar için içi
Ve üstelik aydýnlatýr
Amma
Her mum
Kendi içine erir
Tuz yuttu gözlerim
Oysa tuzluydu zaten
Gözyaþlarým
Takvimleri yýrtarken ellerim
Evrenin tüm hiçliðini
Kutsal kaselere doldurup,içtim
Hicran naðmeleri,küskün þimdi
Eski taþ plaklarda bile
Tütsü kokularý dolmuþ vicdanlara
Yürek hazin
Suskun
Ama bir o kadar onurlu
Yine kendi dergahýnda
Kum saatinin son kum tanesi
Ýhanetlerin
Ve aldanýþlarýn son deminde
Aðyar olan eylesin
Eyleyebildigi kadar,ne gam
Cân olan,candan olan eyler
Ne yaman
Yâðran olan eylese,neyler
Güvercinler uçarken karanlýða
Sessizliðin diline dolanýr akþamlar
Gönlümde ki aymazlýkta bulanýr
Ahmak ýslatan yaðmurlar
Nâsibadan almýþým lokmayý
Unutmalýyým masiva yalnýzlýðýmý
Mum olup kendi içime akmalýyým gayrý
Tarifi imkânsýz ýstýrabým
Aðýr geliyor acýlarým hiçlik diyarýna
Denizlerde medcezir olmuþ
Dört divana sýðmayan dünyam
Lâcivert gülümser sorgusuzca
Dudaklarýma asýlý kalmýþ
Ve bir yarým ezgi
Bir yaným eksik.
Karacakýz Emi Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.