DEMİR ATTIM HÜZÜNE

DEMÝR ATTIM HÜZÜNE

Kýrýp döktün kalbimi öyle býrakýp gittin
Sevginle çaðlýyorken çöl gibi çorak ettin
Seven þu yüreðimi yoksa taþ mý zanettin
Hiç beklemezdim inan böyle büyük zulümü
Hazanýn bir suçu yok sen kuruttun gülümü

Bu nasýl bir vurgundur soldurdu mevsimleri
Anýlarý yok sayýp aðlattý resimleri
O yâr ki aðaçlara kazýrdý isimleri
Bu muydu ah kavlimiz bu muydu düþlerimiz
Nasýl þifa bulacak þu kýrýlan kalbimiz

Yýllar geçse aradan her daim anacaðým
Külleri sönmeyecek hasretle yanacaðým
Hýçkýrýk tuttuðunda sen andýn sanacaðým
Sol yanýmýn sancýsý ebedi dinmeyecek
Avunduðum hevesler içime sinmeyecek

Aðaçlar çiçek açmýþ kýrlar bezeli çiðdem
Cam gibi buðulanýr hüzünle dolu didem
Ömür bahçem solsa da yeþermek ister her dem
Yýllardýr bekliyorum lakin gelmez gidenim
Nefes alýp versem de mevta olmuþ bedenim

Ferahlatmýyor gönlü esen imbat yelleri
Beni mateme boðdun abad ettin elleri
Tükenip gidiyorum bekliyorken yollarý
Diliyorum tanrýdan çöp deðmesin gözüne
Dönsen artýk ne fayda demir attým hüzüne

Handan Uçak Tunca
16.06.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: