Sýrf seni yaþatmak için, kendimi öldürdüm. Sonu, vuslat olmayan yolu yürümeyi, inadýna sürdürdüm. Sýr gibi sakladýðýn sevgisizliði, gözlerinde gördüm. O gözler aðlamasýn diye, kendi mutsuzluðuma kördüm. Gülüþünle doðan güneþim, hiç batmasýn diye, Benliðimde esarete mahkum edilmiþ mutluluða nankördüm.
Biliyorum, bunca feragate raðmen yaranamadým. Yaný baþýmda olaný, hiç tanýyamadým. Seviyorum derdin yalandý, neyse inandým dayanamadým. Onca savaþ, hep sana ateþkes ama kendimle barýþamadým.
Hak sanaydý, haksýzlýk bana, Tartý bendeydi lakin aðýrlýðý verdim sana, Adalet mülkün temeliydi, varlýðýn onu da buladý kana. Vicdanýn nasýl el verdide kýydýn, caným dediðin cana.
Ýsraftýr sana söylenecek her kelam, Sahibi Allah ama yok artýk sana selam, Bir baþkasýna, ister helal ol, istersen haram, Bugünden itibaren, mazi ile açýldý aram, Elbet bir þiir ile kabuk baðlar, kanayan yaram.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kuşçubaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.