Toprak kendine dokunan her þeye can verir ya hani, Atarsin çoðaltýr, yada özü kadar gün yüzüne çýkartýr, Attýðý çekirdektir yeþeren, topraktan beklenen, Bilmeden topraða giren, özündekini sergiler, Ne eksik gelir ne fazla, Hepsi Rýza makamýnda,,
Yerüstünde yerini aldýðýn, Üstüne konduðun toprak, Þahit olur her söze, Üzerinden her dökülene,, Yerüstünde toprak seni izler, Þahit olduðu ile mekanýný belirler
Toprak bedenle gönülden dökülenle Diriltir insaný, Ne dökülürse gönülden, o görünür Gerçekle bir olduðun günde Ya Ýlahi der, derman mý dilersin Ah eder topraða sitem mi edersin Ne ile hemhal isen, onunla yeþerirsin Onunla filizlenir, Muhabbetle feyizlenirsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.