HASRET

HASRET
                Yusuf Yýlmaz

Ben anadoluyum,
Yýllar  yýlý susuz kaldým,
Aðýt yakar ýrmaklarim.
Hicranlý, acýlý ve mahsunum.

Sonra Ahmet Yesevi gelir
Tanrý daðarindan...
Tutuþturur yüreðindeki Türklük ateþini,
Beþikte sallanan koç olurum!

Gün olur halay çekerim düðünlerde,
Gün olur yaylalara koþarým,
Girerim annemin koynuna,
Gönlünde sevgi olurum!

Erciyes Yaylasýnda bir ozan,
Baþbuð’una aðýt yakar;
Bir selam etse gurbet ellerden,
Destanlarda kahramanlaþan Ozan Arif olurum!

Palmiye daðlarýnýn eteðinde,
Çeðen tepesinde,
Vurur kutsal topraðýn baðrýnda iki yürek,
Aðlayan gecelerde göz yaþý olurum!

Son kez emzirip bebeðini,
Beline takýp mavzerini,
Vatan savunmasýna koþan,
Nene Hatun olurum!

Askere çaðýrýr beni devletim,
Daðlarýnda nöbetçi olurum;
Kuþ uçurtmam sýnýr boylarýndan,
Vatanýma zýrh olurum!

Gözleri deniz mavisi,
Saçlarý bozkurt yelesi,
Yücelerde gezen,
Atatürk olurum!

Bu daðlar bu deniz bu gökyüzü…
Hep bizden sorulur;
Bir rüzgar esse þuradan,
Dalgalanan bayrak olurum!
Sosyal Medyada Paylaşın: