KARANLIK NÖBETLERİ

Alnýmda yokluðunun ateþi
Kaynayýp durur içimde
Çöller gibi yýkýk bir sevda
Yakýldý yüreðimin ta baþýnda

Gözlerimden asýldým gökteki yýldýzlara
Karanlýk nöbetleri yetmez uykuma
Ey yüreðimden
Kanatlarýmý çalan yalnýzlýk!
Kavuþmanýn özlemle birleþen elleri
Neredesin?

Açmayan tomurcuklar gibi
Yumak yumak kapandým içim de
Durulmayan dalgalarýn vurgunlarý
Çarpar bedenime
Ey nefesimden
Sesimi alan kimsesizlik!
Duy beni

Çýnla kulaklarýmda
Dilsiz ve ahraz sessizlik
Ey gönlümden
Koparýlmýþ bir çiçek
Filizlenip aç kalbini bana

Kavuþalým sonsuzluðun
Sarýlan kollarýnda
Bakalým ayný gözden mehtaba
Ey kelimelerimden
Dökülen sensizlik
Karanlýðýn içinden aydýnlýk gibi gel bana

RESUL BAYRAKTAR
12.06.2022
04:29
Sosyal Medyada Paylaşın: