YORGUN
Yazmakla bitmiyor, dertler, çileler.
Kalem yorgun, gönül yorgun, el yorgun.
Deþtikçe acýyor hep, kalpte yaralar.
Yürek yorgun, kalpler yorgun, göz yorgun.
Anlatsam anlamaz, kullar duyarsýz.
Kulaklar duymuyor, insanlar arsýz.
Gariban aç, susuz, zenginler yüzsüz.
Beden yorgun, kollar yorgun diz yorgun.
Duymuyor aðalar, kendi halinde.
Harcanýr servetler, iblis yolunda.
Haktan bir haberler, küfür dilinde.
Kafa yorgun, kulak yorgun, us yorgun.
Edep rafa kalkmýþ, ahlak bozulmuþ.
Doðruya geçit yok, tuzak kurulmuþ.
Hakka yönelenler, sanki yorulmuþ.
Aðýz yorgun, dudak yorgun, dil yorgun.
Ne söylesem, nasýl etsem bilmiyom.
Huzura hasretim, artýk gülmüyom.
Þu yalan dünyadan, bir tat almýyom.
Günüm yorgun, gecem yorgun, ben yorgun.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.