ANNE
Sen gideli bende kalan ben deðil,
Tahtým hicran her mevsimim hazandýr…
Ten öptüðün kokladýðýn ten deðil,
Bahtým viran can ateþte kazandýr…
Ala dönmüþ göz nehirdir nem deðil,
Sabýr bitti artýk þimdi gem deðil,
Ayrýlýk zor çekilecek dem deðil,
Bu ne iþtir bu nasýl bir izandýr…
Bu baþýmda esen hasret yel deðil,
Dost hançeri yara açan el deðil,
Ahraz oldum susan sazla tel deðil,
Sis daðýnda garip kalan ozandýr…
Her duyduðum bir kurþundur söz deðil,
Her gördüðüm kirli oktur göz deðil,
Yanan candýr odun kömür köz deðil,
Sevda nerde bu ne biçim mizandýr…
Cantekin der; canan cana yâr deðil,
Günden güne bu eriyen kar deðil,
Baðrýn açmýþ kara toprak dar deðil,
Gerçek körler güne ölüm yazandýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.