Belki

her sabah güneþin dogmasýyla
sana dogru uzanan yollarda
koþuyorum koþuyorum
yollar bitiyorda
raslayamýyorum sana
birtürlü yetiþeniyorum uzaklýgýna
her yeni gün sanki
Sana geç kalmýþlýgýmýn üstüne
birgün daha ekleniyor
her yeni eklenen gün
beni senden birazdaha uzaklaþtýrýyor
hayat kýsalýyor ömür tükeniyor
sanýrým geride býraktýðým ne varsa
ileriye götürmüyor beni
þimdi vazgeçtim desem
inanmýyacaksýn
vazgeçmedim aslýnda
tükendim
yoruldum
çok yoruldum
bulamýyorum çare
kanayan yaralarýmý saramýyorum
bagrýmýn tam ortasýnda yanan
hasret ateþini söndüremiyorum
belki birgün diyorum
o kosarak tükettigim
yolun sonuna gelirmiyim
kader yolun sonunda birlestirir mi ?
seni,beni,bizi


duyorum seni
yine kadere mi? birakttýn dedigini
homurdanma lütfen
bak yine susuz býrakmýþsýn
kaktüsü sularmýsýn.
bana güven
birgün pencerene güneþ doðacak
karanlýga terk ettigin o kaktüs
çiçek açacak

bugün günlerden yine sendin
bütün duygularýmla yogurdum bu siiri
o kadar cok özledim ki seni
belki birgün anlarsýn beni.


artik ;
bütün susmalara prangalar vurabilirsin
nasýl olsa hiç bir yol sana çýkmýyor
bilseydim kavuþmasý imkansýz olan bu aþka yuregimi vermezdim

olsun be sevgilim
ten tene degmesede
belki;
bir cumartesi günü ruhlarýmýz kavuþur
Sosyal Medyada Paylaşın: