Allaha mektup

Sen Allahsýn bense bir kul
kaybettim benliðimi sen beni bul
ben nerede ne haldedir yoklar bende herþey sendir
nasýlsýn iyi misin sen yalnýzlýk çekmez misin
her yerden gelir sesin içime dolar nefesin
yalnýzlýðýmýn tek yoldaþý uykusuzluðumun arkadaþý
güzellikler toplamýnýn adaþý

Sen Allahsýn teksin kalpteki görünmeyen dileksin
gecenin karanlýðý içime sevgi tohumunu eksin
seni anar bütün diller her varlýk seni diler
seherde açýlýr Allah Allah diye kýrmýzý güller
bebekler senin þefkat kucaðýnda güler
bir sen varsýn baþkasý yok seni kaybedenin derdi çok
sana kavuþanýn yemeden içmeden karný tok

Sana bu ilk ve son mektubum hep sendin sevdiðim biliyor musun
bazen bir orman kuytusunda güzel gözlü ceylan oldun göründün
birdenbire gece olup karanlýðýn yumuþacýk tüllerine büründün
her sabah bir mucize doðar sýradanmýþ gibi karanlýðýn içinden
belki de en havasýz anýmda pencereden hararetime esen
yalnýzlarýn arkadaþý sýrdaþýsýn açlarýn ekmeðisin aþýsýn
bilmem ki bu küçücük yüreðim seni nasýl taþýsýn

Bir cüretti bu belki günah belki hata belki yanlýþ bir fiil
kime gitsem kimi görsem aradýðým yalnýzca sendin bunu bil
huzursuzum ve yalnýzým susmak istiyor artýk bu geveze dil
içimde bir þeytan var bir de melek gece gündüz atýþýrlar
bazen biri öne geçer diðeri yenik düþer durmadan yarýþýrlar
dýþarýdan içeriye kaos içeriden dýþarýya huzur taþýrlar
parlayan ýþýk olur ruh gözüme kamaþýrlar

Allaha mektup yazýlýr mý deseler ne olur sanki
insanlara kirpiðini kalem tenini kaðýt yapýp yazsan okumaz ki
kýnayan kýnasýn konuþtuðuna piþman kul baþka ne yapsýn
kanayan kalbini en yüksek uçurumlardan mý atsýn
geçmiþin yükleriyle parçalanmýþ ruhuna yara bandý mý sarsýn
sen görensin duyansýn gizlisin gizlenirsin lakin her zerrede aþikarsýn
bir gün bir melek gelip usulca ve sessizce beni dünyadan senin yanýna alsýn

Sen Allahsýn bense garip muhtaçlarýn en muhtacý bir kulum
yük oldu içime dünyaya dair her ne varsa eþya öte beri çulum
dikenlerle döþeliydi mayýnlarla bezeliydi hayat yolum
kimi zaman kanatlanmýþtým adeta uçuyordum
sonra bir acý rüzgar esti kýrýldý ufalandý kanadým kolum
anlatmak derdi büyütürmüþ susmak bilgelere mahsusmuþ meðer
günahlarým affolurdu þu kopasýca dilimi tutup susabilseydim eðer

Sen Allahsýn ve sadece sen varsýn alemde
varlýk da sensin yokluk da görünen görünmeyen bütün evrende
ben garip ben yetim ben aciz bir mahlukum
sensin izzet sensin zülcelali vel ikram sensin cömert her an her yerde
ellerim boþ ne götüreceðim ben bu dünyadan bir gün baþým önümde
herþey sana muhtaç her yarattýðýn sana meftun
son nefese kadar aranýlan istenilen yönelinen dilenilen aslýnda hep sen oldun



Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: