Kirli, uzak ve isli bir rafa kalktý hissiyat, Bulamýyordum duygularýmý içli dizelerde, Kendime yabancýlýðým kazanmýþtý resmiyet, Dünyanýn çirkin silsilesinde, sarfiyattý iyi niyet, Gönülden binlerce hareket, Azap, kahýr ve milyarlarca müþtemilat, Haysiyet adýna bir emare lütfen! Bu kokuþmuþ kârhane düzenle, Tükenmiþti þahsiyet.
Saklý, yasaklý, tutsaktý aþk, Umut etsem de, unutsam da, uçup gitse de, Ne radde kalmýþtý boðulmama, kaç kaþýk, Ruh diye taþýdýðým þey sadece eziyet, Bir cennet rüyasý için miydi? Herkesin cehenneminde ödediðim kefaret, Bozuk bir kaderin, Tutarsýz kerametinde, Uzamýþtý epeyce ziyaret, Þu umursamaz zihnimde görünmezdi suretim, Arýyordum define gibi, Yoktu iþte; Yaþamak için bir mazeret. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.