þehir yokmuþ gibi yaðan yaðmurda sarýlýp zamanýn fýsýltýsýna gözlerimi neþrinden sýyýrýyorum döküyorum dilimden harfleri göðün mavisi akmadan tenime bir þarký gelip oturmadan nefesime geçeceði yoksa da çaresiz vakit yarama þiirler basmadan en haþin, en küs bakýþýmý býrakýp masaya bütün þimdileri tutuþturuyorum avucuna ki sen kendi canýmda yurtsuz býraktýnya ne söylesem ifadesiz kendi sözūmde dilsiz kalýyorum
damarlarýmdan kokusu geçiyor yüreðime giden mýsralarýn bir sen kalmýþtýn rūzgarlý kayasý kýyýlarýmýn bir de ben sahildeki tiz çýðlýk
dūn ve yarýnýn arasýndaki boþlukta ölsem bu kadar ölürdüm ötesi karanlýk ìçimde yokmuþum gibi bu his ah! iyi geceler kalbimi söken ve yerine geçen aðrý
þimdi tam sýrasý gitmenin kalmadýysa bir eksiģim ýslýðýmla yýkayýp yüzümü tutuyorum içimdeki sesin elini bu bir veda deðil de yoksun ve olmayacaksýn derdiyle boðuþmak gölgesiyle içip bir çift gözün sarhoþu oluyor yalnýzlýðýn efkãrýný söndürüyorum küllükte oysa bütün aþklarý un ufak eden bir küstahlýkla sevmiþtim seni..
halimde hâl deðil hani açýlmýþ bir yaradan açýlmýþ bir yara bekliyor beni duyumsa bu bir veda deðil sana son hitabým gibi halleþme bu son hitabým gibi kýrgýným iþte..
Newâ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Newa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.