İŞTE İNSAN
Ýnsan tohumunu umuda ektik
Çoðunun hasadý pazarýn malý
Islah olsun diye çileler çektik
Çok azý yolunca HAK’ka sevdalý
Kimisi ýsýrgan, kimi baldýran
Kimisi bahçede gülü solduran
Kimisi ruhlara neþe dolduran
Kimisi baharýn çiçekli dalý
Yaþadýkça insan seyrüseferde
Bilinmeze gider gören de kör de
Ýdrak geçer akçe olmayan yerde
Kiminin karanlýk menzile yolu
Kiminin meyvesi vardýr doyduðun
Serin gölgesinde huzur duyduðun
Kimisi her þartta makbul saydýðýn
Kimisi faydasý olmayan çalý
Kimi ömür boyu naçar kalýrken
Kýrk yamalý çula mahkûm olurken
Þükretsin faslýndan öðüt alýrken
Öðüdü verende acemin þalý
Kiminin varlýðý canýna batar
Hainle yan yana durup iþ tutar
Kimisi mevcuda deðerler katar
Kimisi petekte anzerin balý
Aydýnlýða dönük yüzü kiminin
Ýnsandýr cevheri özü kiminin
Hevesle sürülür izi kiminin
Böylesi TANRI’nýn muteber kulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.