düþlerde ölen uykular vardýr,
bir kaç adým kalasýya;
tan vakti sessizliðine...
ten, irkilir kendi çabasýnda,
seviþmenin yerini;
özlemek almýþtýr çoktan,
gölgeler takýlýr;
yansýmalarýn ötesine,
kollarýmda saçma izi gibidir;
saçlarýndan yaðan yaðmur,
öyle bir hikayedir;
tek kiþilik...
düþlerde ölürken uykular;
katili aranýr zamandan
akýp giden kanýn!
yokluk deðiþmez,
hep oradadýr o yalnýzlýk,
akýntýya kapýlan dalgalar;
en sýð limana vurur,
orasý denizdir,
en ölü,
en kArAn lýk uykuda dahi mavi,
sensizlik;
düþlerimde mayalanýr,
senden sonra ;
düþlerim de ölür,
bir aþk resmetmeli bu þarkýya,
sade bir melodinin,
kalbinde yankýlanan týnýsýyla,
ne var baþka en deðerli...
kadavramýn
""DÜÞLERÝ
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.