sevmeyip de ne etsek
hiç sevilmez mi
yokluðuna razý olmayan
gönlüne gönül veren
sevmeyi öðreten
eksikliðini dert edinen
sevmesiyle sevilmeye deðer olmuþken
seveni, sevmeyip de ne etsek
ah …
bir fark edebilsek
damarlarýmýzda dolaþan heyecanlarýmýzý
mevsimleri hiçe sayan sýcaklarý
tutabilsek tek tek
alýndan damla damla ter olup düþenleri
*
gözlerimizi yumduðumuzda
yeni düþler kurduðumuzda
uzaklara daldýðýmýzda
çokça zaman sonra uyandýðýmýzda
arada gördüðümüz hülyalarý
hatýrlayabilsek
keþke…
gölgeden iki tül
sislerden iki perde
bir sayha ki tan yerinden kopup kanatlanmýþ
gecenin sinesinde buðularý delip geçen
her sabahýn seherine kýraðý gibi düþerken
ýþýltýlarý en derine inerken
sýcak tütsüler yükselmiþken
baþaklarý altýn sarýsý bir renge bürünmüþken her yer
tutkulu bir aþýk gibi sevebilsek
keþke
söylenmemiþ gizli hikayelerden
gecelere saçýlmýþ yýldýzlardan
efsunlu bahar yaðmurlarýndan
suyunda alevler
loþ ýþýklarla yoðrulmuþ
tutkulu bir aþýk gibi
akýp akýp gidebilsek
yýllarca içerisinden geçip gittiðimiz
yýllar önce gördüðümüz yerlerden
*
bir deniz kýyýsýnda dalga olabilsek mesela
gemiler göründüðünde
sarhoþ adýmlarýmýzla yalpalasak onlara doðru
hüznü , umudu alsak yanýmýza
aç kalmasýn diye
duygularýmýzý atsak gökyüzüne
uçabilsek
kendimizden geçip kýzýlca güneþlere
karanlýðýn göðsünde rüyalaþan ýþýltýlara
yer yer aðaran ufuklara
soluk bir bulut içinde
bir fecrin koynunda eriyip
inebilsek ezeli sessizliðe
yaðmurun uðultusu gibi
*
sevmekten baþka seçeneðimiz kalmasa
baþka þansýmýz olmasa
sevdalarýn arkasýna sýðýnmaktan baþka
kanat vurabilsek o vakit serçeler gibi
yitik þehirlere doðru
her damla suyun dört yana sindiði yerlere
cebimizde onca yýllýk hasret
nefes nefes
bir yýðýn ses ve kalabalýk
güzel bir söz
güzel bir þiir
daðlar aðýrlýðýnca özlem yüklenebilsek
*
incitmemek adýna
aðaçlara, çalýlara, kumlara
bulutlara hal hatýr sorabilsek
kendini paralarcasýna
kendini ateþe atanlara
kendini ateþe attýðýný bilmeyenlere
bile bile kendini ateþe attýðýný bilenlere
gördüklerinden
bildiklerinden…
bir kaðýda ismimizi yazýp nehre býrakabilsek
köpüðüne býrakabilsek geçmiþin en nazlý hatýralarýný
yolumuzu kesen ýrmaklarla beraber
düþebilsek tek tek bir uçurumun kenarýndan
her yer hasret yumaðýna dönüþse
yýllarca beklenen bir sevgili gibi
ümitler sonsuz duygular sonsuz
içimize sýðmayan gözyaþlarý sonsuz
*
derken yeniden hýzlanmaya baþlasa dakikalar
uzak hatýralarýn kucaðýna kasatura sancýlarý sýzsa
titrek mum ýþýðýnda okunsa isimlerimiz
baharlarýn tutuþtuðu vakitte aþk ve meþkle
söz kesilse
dil baðlansa
akýl tutulsa
üzerimize bir kanat esintisi olsa gece
bir el dokunmuþ da aniden uyanmýþýz gibi
göðsün en sýr yerini kurutan nefes gibi
hayal ile rüyanýn birbirine geçtiði vakitlerde
dünyayý bir anlýðýna durdurabilsek
sýðýnabilsek en derin sükutun sýrrýna
*
her þey serapa serinlik
serapa rüzgar
kum karasý gökyüzü
alazsýz, dumansýz yangýnlar ortasýnda
kavrulup dökülmüþ yapraklar gibi
ciðerleri yanmýþ
içi korlaþmýþ
en koyu gecelerde
uykusuz þiirler gibi
olabilsek
ölgün þarkýlar hüzzam çalsa
saatler dursa
dünya dursa
*
redfer