Ýþte yine o ses, kasvetli Çýnlýyor tüm gücüyle Uzun uzun kulaklarýmda,
Öfkesini kusar gibi hýrçýn Bir o kadar da acýmasýz Gecenin karanlýðýnda Týpký ben gibi deniz..
O da ben gibi yalnýz Küskün her þeye Islak kýyýlarýnda Siyah gölgesi Hüzün yansýtýr anlayana,
Sorsam döker mi içini Birikmiþ tüm kasvetini Anlatýrmý neden bu samimi öfkesi..
Oysa þarkýlar dinlerdim Eþlik ederek, kýrýk dalgalarýna Yüzüme çarpardý küçük damlalar Eþsiz bir parýltý her zerresinde Ufuk çizgisinde yakamozdan kopan, Beklerdim durulsun, dinsin öfkesi Demlenirdik, Dinlenirdik beraber Ve sonra,
Sana gelir aðlardým omuzunda Hatýrlar mýsýn? Bir çocuk gibi, her deniz dönüþü Bir sen bilirdin beni Bir de o..,
Ne kadar melankolik ve aklý firarda Öfkeydi onda ki kendi aðýrlýðýna Beni sorarsan boþlukta Uçsuz bir delilik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.