KENDİNLE KAL BİRAZ..

Bu kaçýncý fýrtýna bu kaçýncý yýldýrým;
Neden bitmiyor kýþlar neden gelmiyor bu yaz;
Duyurduðun þarkýda, tekrarlanan nakarat;
Döküldü dudaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Kafasý benden güzel aynadaki yabancý;
Yine kandýrdý yine fincana bakan falcý;
Kirpiðimde bir telaþ gözyaþlarýmda sancý,
Akmasýn yanaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Ýþlediysem suçuma ne tehir var ne de af;
Bundan böyle kederler bütün neþeden muaf;
Bakmasýn gözlerime resmimiz tuhaf tuhaf;
Uzaðým bucaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Yine hançer saklanmýþ kýnýyla sözlerine;
Mavzerler yuvalanmýþ efsunlu gözlerine;
Tövbe olmaz mý dedim yatýrsan dizlerine;
Kaçmadým býçaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Yuvasýna çekilmiþ, o kuþlar, kelebekler;
Bedenim epey yorgun ruhum daha emekler;
Biliyorsun üþürmüþ yeni doðan bebekler;
Çýktý mý kundaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Efkârým boylu – poslu, mutluluk yeni yetme;
Düþersem tutmalýyým fazla uzaða gitme;
Tek kendine iyi bak beni tasa – dert etme;
Uzaðým uzaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Umut olsun dedikçe zarlarým hep yek atar;
Yüklenir hayaline düþlerim katar katar;
Hüzün peþimden gelir kurduðum masa yeter;
Açarým ufaðýndan, sen kendinle kal biraz…

Ali ALTINLI – 03.06.2022
Saat: 16:38

Sosyal Medyada Paylaşın: