Gözün görüyor sanma, gözlerin hep boþ bakar Baktýðýnda mânâyý, gördüðünde anlarsýn Gerçekleri gördükçe, gerçekler seni yakar Benim yandýðým gibi, yandýðýnda anlarsýn
Günahým varsa söyle, sevmekti meziyetim Aðýr mý geldi sana, sevmek mi eziyetim Beni benden aldýn sen, periþan vaziyetim Düþtüðüm bu duruma, düþtüðünde anlarsýn
Hata kimde suç kimde, özür benim dilimde Býrakmak ister miydim, olsa idi elimde Ben beni kaybetmiþim, sen yokken benliðimde Benliðinden vazgeçip, çöktüðünde anlarsýn
Boþ görünür gözüne, ne varsa hep dünyalýk Hayatý uzun sanma, koca Ömür bir anlýk Düþünmeye baþlarsan, býrakýp senlik benlik Biz olma hayaline, daldýðýnda anlarsýn
Yakandan tutup geçmiþ, senden hesap sorarsa Benim gibi senin de, ruhunu Özlem sarsa Atmayýp saklýyorsan, benden kalan ne varsa Çýkartýp da sandýktan, baktýðýnda anlarsýn
Anlarsýn elbet bir gün, çaresizlik sarýnca Benim gibi olursun, yapayalnýz kalýnca Sevenler sevdiðine, kavuþup sarýlýnca Senin ellerin bomboþ, kaldýðýnda anlarsýn
Kimseler duymaz olur, sözünü âvâzýný Deðiþtirmek istersin, kaderini yazýný Ben çekmedim mi söyle, kaprisini nazýný Bakarsýn ya yokum ben, yokluðumda anlarsýn
Ne kadar çýrpýnsan da, kurtulmasý imkansýz Aklýna gelir geçmiþ, durup durup zamansýz Hayalim canlanýnca, yalnýz kalýnca ansýz Suretimi duvarda, gördüðünde anlarsýn
Merhem ilaç kâr etmez, bu yara kanadýkça Yaðmur kar söndüremez, yürek böyle yandýkça Mümkün deðil kurtulmak, batarsýn çýrpýndýkça Piþmanlýk çukuruna, battýðýnda anlarsýn
Ne kadar da uðraþtým, bilsen nasýl direndim Bilmedim baþka kapý, senden Sevda dilendim Sanki kapý kuluydum, sanki senin kölendim Gururunu yerlere, attýðýnda anlarsýn
Unuttum dediðini, hatýrlarmis her insan Fayda etmez ki sözler, artýk boþadýr lisan Yüreðinden çýkmaz ki, yüreðine aldýysan Yüreðinde bir sýzý, olduðumda anlarsýn
Vicdanýn dile gelir, yürek ateþin Sönmez Ne yaþadýn kim bilir, senden baþkasý bilmez Gözyaþlarýn içine, akar da kimse görmez Benim gibi gözyaþý, döktüðünde anlarsýn
Bak seven sevdiðini, bulurmuþ arayýnca Herkes hakkýný alýr, Hâk divana varýnca Yolunda bitti ömrüm, beden Toprak olunca Mezarýmýn baþýnda, durduðunda anlarsýn
Mazi tutar yakaný, canýna da tak eder Yeter dersin bu acý, yeter bu zulüm yeter Aklýn elbet baþýna, gelir ya ömür biter Bugün olmazsa yarýn, elbet bir gün anlarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih PINARBAŞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.