Bülbül idim bülbül, ahraza döndüm Senden sonra bütün, dünyaya kördüm Kimse diyemez, yokluðun da güldüm Sevdam; ben kan aðlarken sen Güldün mü ?
Nerden bir ses etsen sana koþardým Zor, imkansýz demez, yollar aþardým Geleceksin umuduyla yaþardým Söyle; sen bana bir adým Geldin mi ?
Yüzüme bir gülseydin, yenerdim bu elemi Öyle büyük ki sevdam, kýskandýrdý keremi Uðrana heba ettim, günü, ayý, senemi Sen bu sevdanýn, binde biri kadar Sevdin mi ?
Senin yanýndayken yüreðim þevkle vururdu Hatýrla elim titrer, dudaklarým kururdu Senin sevdan güneþim, benim hayat suyumdu Söyle; bir damlaný israf ettiðim Oldu mu ?
Bende bin yýldan eskiydin, bir günden yeni Sade aklýmý deðil, aldýn benden beni Öpmeye, koklamaya kýyamazken seni Ne olursun söyle, el baðýnda Soldun mu ?
Düþtüm ayaklar altýna, gördüm en dibi Varmýdýr, yokmudur, bilmeden hiç sahibi Benim sana inanýpta, kandýðým gibi Söylesene; sende baþkasýna Kandýn mý ?
Gözlerimi yumdum, kulaklarým kapalý Kim ses etse bakmadým, olmadým oralý Sen yerime baþkasýný, koydun koyalý Adýmýn yanýnda hiç baþka ad, Duydun mu ?
Ne vardý bende eksik, neydi bende olmayan ? Þimdi her þeyi tamam, olanýný Buldun mu ? Seni sahiplenen, bütün dünyasý sen olan Seni benden daha büyük, seveni Buldun mu ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih PINARBAŞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.