Eðreti bir gülücük kondurmuþum yüzüme Siyah bir gül göðsümde kan aðlamakta niçin Sevinsem de az biraz, hüzün sinmiþ özüme Resmetmiþim kederi çizmiþim biçim biçim
Senelerdir çöllerde serap arayýp durdum Ben pýnarlarý ancak rüyalarýmda gördüm Yeis bataklýðýnda lokmama hasret dürdüm Umudun sofrasýnda yýllar yýlý hep açým
Zamansýz rüzgar esti kýrdý tüm dallarýmý Kime söylesem bilmem þu mahzun hallerimi Boþ hayaller uðruna harcarken yýllarýmý Gençliðimi soldurdum aðardý tel tel saçým
Kader ýzdýrabýmýn yazýldýðý bir kaðýt Baþtan sona yalnýzlýk, baþtan sona hep aðýt Bahtýna düþtüm ya Rabb efkarýmý sen daðýt Bin parçaya bölündüm yaþarken öldü içim.
Ayþegül BAHÇECÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.