KALK, KALK: ARTIK KALK
Gözü açtým kapadým çocukluðumdu demin
bu hayat kendisi sýrat ederim sana yemin
Geçmek zor kimine, kimine atlayýp zýplayarak
Yaþadýkça ölürsün mal mülk toplayarak
Omuzlarýmda elli yýlýn kelamsýz yükü
Elime kalemi aldým baþladý asýl öykü
Okudukça aðýrlaþtý yazdýkça hafifledi
Sýrat-ý Müstakimde doðrulardan söyledi
Oysa görmeseydim ben de kafamý kuma
Sessizliðimin vebali kýzýmla oðluma
Bu öykü dedemin bana kadim mirasý
Kalemi bilirim de yalaný bilmem kimin ihtirasý
Benden de sana kalacak oðlum bu tereke
Bir ucu umut bir ucu gaflet, ha gayret çeke çeke
Senin kavgan cehaletle umut yok deme sakýn
Okuyarak, yazarak, savaþacak umudu yakýn
köþe baþýný tutmuþ ve yürüyen insan cesetleri
geveze kurnalar ne bilsin icralýk siyasetleri
Bu yüzden kimse söylemez Ruanda’da olanlarý
Mermiye hasret ölmek için yalvaranlarý
Her mermi için verilen hava parasýný
Tapýlan Batýnýn yüz karasýný
Hollandalý askerlerin kaçmasýný
Srebrenitza’da soykýrýma kapý açmasýný
Ölümden deðil satýrdan kaçan insanlarý
Siyah Müslümanlarý, Afrikalý Hristiyanlarý
dine göre deðil ayrým, yüz yýl çalýþma
O zengin bu fakir lafýna sakýn alýþma
batý, profesörü olmuþ bu siyasetin
sahibidir içine kurduðu verasetin
semere hayýr demezsen vururlar semer
faizle, dolarla, bankalarla kanýný emer
Konsolosluklar baþ rolde oyuncu yerli halk
Sana rahmet okunuyor kalk Ebu cehil kalk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.