yorgunum

Temel derindeyse kule çýkýlýr
En küçük sallantýda mýsralar yýkýlýr
zannedersin Pompei’yi yýkan zelzele
dörtlükler baðýrsýn kopsun velvele
Temelin dolgusu rüyalar inattýr betonu
Her cenaha atamýþlar bir cehalet pitonu
bakýyor kuleye ancak arkadan saldýrýr
bu güzel ülkem daha çok iblis kaldýrýr
Ýnatla sevdalarýmý karýþtýrýp döküyorum
Tutmayan Mýsralarýmý hemen söküyorum
Hecelerim üst üste konulan kesme taþlarým
Baþ mühendisiyim kuleye temelden baþlarým
Irgatý Ben itinayla her hecesini iþliyorum
Susmadan Konuþtukça nice zilletleri diþliyorum
Ördükçe þiirleri çýkýyor kulem, çýkýyor katlar
Her hece vezniyle vicdanlarýn bir köþesi çatlar
Merdivenler ancak çýkýlýyor teker teker
Zirve soðuk ve yalnýz býrakýlan þeker
Merdivenler gönül acýlarýndan örülüyor
Kule azametli olacak çýktýkça görülüyor
Her basamakta dostlarým bana karþý kýrýk
Gelmiþ geçmiþ Ýzm’ler baþýmdaki sarýk
taþlar baþýma düþtükçe bu sarýk koruyor
Þu modern kelamlar beni çok yoruyor

Sosyal Medyada Paylaşın: