İskenderun'lu Sevil'din

Hem de çok sevildin
Zariftin
Çok tatlý dilin vardý
Yufka yürekliydin

Kalem gibiydik seninle
Ýnce uzun

Yazardýn
Ben daha çok yazardým

Akide þekeri olurdu hep top çantanýn içinde

Ah ne günlerdi


Ýskenderunu anlatýrdýn
Aynadan
Yansýmana bakýp

Her anlatýþýnýn mimiði ayrý yansýrdý

Daðlarýndan bahsederdin
Þehrinin
büyük babanýn diliyle anlatýrken
Aynaya dað gibi yükselirdi omuzlarýn


Baba sandalyemiz vardý masa baþýnda
Derhal ona otururdun
Yansýmana aþýk narkissos gibiydin


Her hissini doðru yansýtýrdýn aynaya
Aynada bana

Yansýmandan dinlerdim olup biteni
Bazen gülesim gelirdi
Yanýbaþýndaydým neden aynaya bakýyordun

Çok mu beðenirdin kendini
Yoksa hiç beðenmezmiydin

Güneþ vururdu aynaya
Yaz gelirdi
Yüzüne

Saydam bir cümle düþerdi
kristalize olurdu bölündükçe Kelimelere


Aynadan sen yansýrken
sana benzemeyen bir gölge uzardý kimi zaman
Anlayamazdým

Akýn akýn misafirler gelirdi bize
Perde içine alýrdýk çekyatý
Donna summer dinlerdik
pencere önünde
Likör yudumlardýk
Naneli naneli


Dokuz yaþýnda tanýþtýk
Buluð çaðýna giden yolu
Tamamladýk
Onsekize vardýðýmýzda


Hiç gitmedin benden
Bitmedin hiç
Kadim dostum
Sevil’im..

Sosyal Medyada Paylaşın: