Gitmek,
Baþka bir þehire , baþka bir ülkeye,
Baþka bir Güneþ’in doðuþuna, Baþka bir Ay’ýn Doluna’yýna..
Tek çare gitmek..
Belki sabah, tan yerinde, belki seni gördüðüm ilk zaman vaktin de!
Geride býraktýðým onca deðerle
Gitmek...
Yeterince uzaklara,
Ben gideyimde sen mutlu ol,
Tek tesellim.
Gitmek...
Bir daha dönmemek!
Seninle kurduðum onca düþünce ve hayallerim
Senin için uykusuz geçirdiðim gecelerim...
Hep sen vardýn, ben seninle varým!
Bu bile yetmedi kavuþmamýza
Ýmkanlar el vermedi aþkýmýza!
Bu þehir bana dar geliyor, Ýçim içime sýðmýyor
Belki sana elveda demeden gitmem gerekiyor.
Gitmek...
Þunu bil sensiz bir yer yok, nereye gideyim?
Her yerde sen , her gözümü kapadýðýmda yine sen,
Anladým sensizlik Ölüm!
Sen mutlu ol gülüm.
Ben zaten sensiz yaþamdan geçtim,
Gidiyorum uzaklara...
Çok yakýndýr Girerim bir mezara.
Mehmet Emin Doðan / Ankebut57
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.