GÖNÜL EVİM VİRANE

Gönül evim virane, artýk dönüyor baþým .
Gözlerim aðlasa da, ruhumdadýr göz yaþým.
Ýçimdeki azabýn, acýsýný al benden.
Ben ol da bak nasýldýr, zehire bansýn aþýn.

Yorgun düþtü düþlerim, hep dönünce girdapta.
Gözlerim arar seni, yok olduðun serapta.
Hayalim salkým oldu, meyvesi oldu maraz.
Kabul görmedi bunu, yazmamýþ dört kitapta.

Kaç sene oldu bilmem, içimde oldun sýzý.
Hatýran düþlendikçe, bende kanadý izi.
Hiç gitmedin ki benden, benden olmadýn ýrak.
Ýçimde yangýn oldun, harlandý durdu közü.

Közle kardým aþýmý, ondandýr ruhum sýzlar.
Görünmez duygularým, perde ardýnda gizler.
Hasret içimde burgu, döner felek çarkýnda.
Talihim vurgun yemiþ, artýk canýmý gözler.

Gözlerim arar seni, her günün her anýnda.
Akla garabet düþtü, demedim zamanýnda.
Beni benden öteye, gelmez yola gönderdin.
Þu bendeki kör talih, yankýlar isyanýmda.

Ruhumdaki yalnýzlýk, dinler garip sesleri.
Hayalim gurbet gibi, gezdiriyor hisleri.
Sefil geçen günlerim, saymadým yýllar oldu.
Senli hasretle sarar, aldýðým nefesleri.

Ýçimdeki hasretim, yalnýzlýk arkadaþým.
Aynalar doðru söyler, artýk dönüyor baþým.
Biliyorum çýkacak, bu can bir gün bu tenden.
Yorgun bitkinim artýk, aðlasýn mezar taþým.
Sosyal Medyada Paylaşın: