MEVSİMLERİ KUCAKLA

Mevsimler birbirine küsmüþ,
Kýþýn aðýdý yazýn umurunda deðil,
Baharýn çiçekleri gözyaþý döker,
Hýçkýrýklarý arþýâlâda yankýlanýr.
Sonbaharýn yapraklarý,
Ölüm sessizliðine bürünür,
Toprak aðýt yakar,
Sessizce ölen yapraklara…
Su; tohumlara selam vermez,
Tohum zindanda yatar,
Ziyaretçi kabul etmez…
Soðuk duvarlar yüzünü ýsýtmaz,
Ýnsan kýlýklý yaratýklar,
Tabiatýn dibine kibrit suyu döker,
Daha çok kazanmak uðruna,
Nesli ve yeþil ekini yakar.
Dünyayý nefsine feda eder,
Utanmadan bir de arkasýndan bakar…
Kar bile düþmez topraða,
Küsmüþtür etrafýndakilere,
Toprak ölü, insan ölü, ruhlar ölü…
Senin ruhundaki tohum canlanýrsa,
Toprak canlanacak,
Filizler çýkaracak,
Göklere yükselecek…
Sen üzerindeki ölü topraðý at,
Mevsimleri kucakla,
Ayrým yapma,
Barýþtýr küs olanlarý,
Ýlkbaharý yaza,
Sonbaharý kýþa,
Mevsimler gülsün,
Toprak gülsün,
Tohum gülsün,
Güneþ gülsün,
Sen gül,
Ben güleyim,
Dünya gülsün,
Mevsimler gönülleri kucaklasýn...

28.05.2022
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: